TWEE KRUISEN IN ERE HERSTELD
J.H.M. Richter
1. Het Missiekruis
Welke Stevensweertenaar kent het missiekruis niet. Als de kerkganger zijn blik laat gaan door het poortje langs het kerkgebouw over het pad richting sacristie, dan wordt de blik getrokken door een kruis met corpus tegen de buitenmuur dat decennia lang alle weersinvloeden heeft getrotseerd. Er werd zelfs een gebogen afdak aangebracht om het nog een extra bescherming te geven. Pinnen beletten vogels het kruis en corpus te bevuilen. Nu staat het kruis er zonder corpus verlaten bij. Het zou vragen kunnen oproepen wat er met het corpus gebeurd is. Hebben de weersinvloeden dan toch uiteindelijk hun tol geëist? Niets is minder waar. Het is aan het kerkbestuur te danken dat dit corpus in veiligheid is gebracht en in goede staat voor – zoals het heet – het nageslacht bewaard wordt. Het prijkt nu in volle glorie in de kerk. Het kerkgebouw heeft er weer een aanwinst bij.
Wat is een missiekruis?